Тангри қиёмат куни айтади: “Эй инсон фарзанди! Бетоб бўлдим, мени келиб кўрмадинг”. У одам айтади: “Эй раббим, сен бутун оламнинг Парвардигори бўла туриб мен сени қандай кўришим мумкин эди?” Тангри айтадики: “Фалончи одамни бетоблигида бориб кўрмадинг-ку, агар борганингда унинг олдида Мени топган бўлур эдинг. Эй инсон фарзанди! Ўзинг овқатландинг, аммо мени йўқламадинг”. Одам айтади: “Эй раббим, сен бутун оламнинг подшоҳи бўлсанг-ку, мен сени қандай овқатлантиришим мумкин эди?” Тангри айтади: “Фалон бандам муҳтож бўлиб олдингга борганида, сен унинг ҳожатини раво қилмадинг. Агар раво қилганингда эди, ўша ерда мени топган бўлур эдинг”.
Жаҳл ва муомала ҳақида
Жаҳл – жаҳолат ҳосиласи, яъни ақли ожиз эканлигининг белгиси. Сўкиниш эса тарбиясизлик ва беодоблик маҳсули. Жисмоний заифликдан ҳам келиб чиқиши мумкин. Кўпинча қўлидан иш келмаган одам тилига эрк беради… Баъзан ўз сўзини ўтказа...
Сўнгги комментлар